Украінскаму хлапчуку Рыгору Гарачкоўскаму было 13 гадоў, калі пачалася Вялікая Айчынная вайна. Праз іх сяло Падвысокае адступалі 6-я і 12-я савецкія арміі. Жыхары дапамагалі параненым чырвонаармейцам. А з захаду насоўваўся вораг.
Рыгор пайшоў у партызаны. Збіраў кінутую зброю, потым перадаваў яе ў атрад імя Сталіна. Каб лягчэй гэта было рабіць, уладкаваўся пастухом да лесніка.
Калі, атрымаўшы цвёрды адпор на савецкай зямлі, немцы адступалі на захад, у лясах заставаліся іх асобныя групкі. Для ліквідацыі пры НКАУС быў створаны знішчальны батальён. Рыгор Гарачкоўскі стаў яго байцом, нягледзячы на малады ўзрост — дарослыя цанілі яго смеласць і рашучасць. Там ён служыў з красавіка 1944 да красавіка 1945 года. Пасля адной з паспяхова праведзеных аперацый юнака прынялі ў рады камсамола.
У Дзень Перамогі — 9 Мая — ён з таварышамі адсалютавалі з вінтовак каля раённага Дома культуры.
Са свайго ваеннага юнацтва несвіжанін Рыгор Сяргеевіч Гарачкоўскі прыгадвае вось такі эпізод:
— Я з Віцькам, па мянушцы “масквіч”, вярталіся з разведкі. Да штаба заставалася хат 8 — 10. І раптам з парога адной хаты раздалася аўтаматная чарга. Віктара параніла ў правую руку. Я выхапіў пісталет і некалькі разоў стрэліў у адказ. Затым схапіў сябра за каўнер і мы схаваліся за вугал бліжэйшай хаты. Хутка зноў пачулі стральбу. Я зразумеў: немцу прыбыла падмога. Але мы ўжо былі ў штабе. Я далажыў камандзіру аб тым, што адбылося. Партызаны знішчылі ворага. А мне і Віктару была аб’яўлена падзяка перад строем.
Рыгор Сяргеевіч узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны 2-й ступені, медалём “За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941 — 1945 гг.”, а таксама медалём “Ветэран працы”.
На фота: Рыгор Сяргеевіч Гарачкоўскі падчас святкавання 9 Мая ў Нясвіжы. 2013 год.
“НН”.