Восеньскі холад і яркія фарбы лістоты, вясёлыя песні і добрыя словы —- усё гэта складваецца ў нашым жыцці. А каб было яно больш аптымістычным і цікавым, адны людзі стараюцца для другіх. У прыватнасці, для тых, у каго залаты ўзрост ці нялёгкае становішча. Асаблівую падтрымку трэба ўдзяліць пажылым, хто па волі лёсу адарваны ад родных ці не мае такіх і знаходзіцца на дзяржаўным забеспячэнні. Як, дарэчы, жыхары Нясвіжскага дома-інтэрната для састарэлых і інвалідаў. Да іх і завіталі днямі супрацоўнікі раённага тэрытарыяльнага цэнтра сацыяльнага асблугоўвання насельніцтва, валанцёры раённай арганізацыі Беларускага Таварыства Чырвонага Крыжа, артысты Лан-скага СДК Святлана Дзянішчык, Алена Жук і Юрый Гапановіч, а таксама маладыя інваліды аддзялення дзённага знаходжання РТЦСАН. Яны прывезлі людзям салодкія падарункі і яблыкі, наведалі ўсе палаты, павіншавалі са святам пажылых людзей. А група ўдзельнікаў хору ветэранаў працы “Аптымісты” (яны ж — валанцёры) і ланскія спевакі выканалі на розных пляцоўках дома-інтэрната бадзёрыя песні.
У ходзе наведвання мы пазнаёміліся з цікавымі людзьмі. Напрыклад, сімпатычная дзяўчына-калясачніца Святлана Казловіч прыгожа малюе акварэллю і гуашшу карціны, некаторыя з іх змешчаны ў калідоры аддзялення. А яшчэ яна вяжа шкарпэткі, мачалкі, рукавіцы.
Віктар Ужыцкі, падапечны валанцёра Тамары Зубрыцкай, пляце цікавыя кошыкі са шчыльнай паперы, каляровыя вазачкі. Дарэчы, у той дзень ён падарыў клапатлівай і чулай жанчыне адзін з кошыкаў і вазу. У палаце стаяла яшчэ некалькі яго работ, і мужчына сказаў, што зрабіў іх для царквы. Як бачна, многія насельнікі дома-інтэрната не сумуюць, а вольны час праводзяць з карысцю і цікавасцю для сябе і іншых.
Пажылыя людзі рады, што іх наведваюць, выступаюць з канцэртамі, не забываюць. Прыемна і тым, хто прыязджае, каб стварыць добры настрой і падарыць хвіліны радасці.
Раіса ХВІР,
валанцёр раённай арганізацыі Беларускага Таварыства Чырвонага Крыжа