Меню
Курс $  3.26 | €  3.52 | ₽100  3.53 |
Погода 13 °C

«Ён даносіў да нас матэматыку так, што самы пасіўны далучаўся да дзеяння…» Успамін удзячнага вучня

Нясвіжскія навіны 5 лет назад 0 0

Год малой радзімы міжволі падвёў мяне да ўспамінаў пра школу, настаўнікаў, тое мудрае, добрае, вечнае, што застаецца, як і малая радзіма, на ўсё жыццё.

Нясвіж, 3-я школа. Тут я правучыўся зусім няшмат, два апошнія выпускныя гады. Адсюль з атрыманым атэстатам сталасці пайшоў у жыццё. І дзе б ні працаваў ці вучыўся далей, скрозь у думках вяртаўся ў свой клас, асабліва на ўрокі матэматыкі, да незабыўнага Фамы Несцеравіча Герцыка. Пра яго, Настаўніка з вялікай літары, мне і хочацца сказаць колькі слоў. Хоць ведаю, нават упэўнены, што пра яго варта пісаць цэлыя даследаванні і манаграфіі. Можа, гэта і зробяць яшчэ профільныя спецыялісты, да якіх я, на жаль, не належу. Інжынер-механік, я пэўны час працаваў у родным калгасе “Запаветы Леніна” (цяпер агракамбінат “Нясвіжскі”), а затым, аж да пенсіі, — на Беларускай чыгунцы.



Тым не менш, мне вельмі важна выказаць тое, што засвоіў сам, — падзяліцца ўспамінам, якім застаўся ў маёй памяці настаўнік матэматыкі Фама Несцеравіч Герцык. Магчыма, мае развагі падсілкуюць і памяць іншых, хто таксама, як і я, вучыўся ў Фамы Несцеравіча. Такім чынам, атрымаецца гэткі “ўрок матэматыкі” з успамінамі ўдзячных вучняў.

Што мяне захапляла найбольш — неардынарнасць падыходаў настаўніка, яго нестандартнасць ва ўсім, але найперш у  выкладанні прадмета. Ён даносіў да нас матэматыку так, што самы пасіўны далучаўся да дзеяння. Як яму гэта ўдавалася, не скажу, але кожны ўрок быў маленькім вострасюжэтным спектаклем — такіх урокаў, як у яго, мы не бачылі і не чулі. Часам  прызнаваўся: што зробіш, маўляў, матэматыка — сухая навука, таму трэба яе прыпраўляць чымсьці вострым…  На гэта ў настаўніка быў вялікі набор “прыправак”: жартаў, усмешак, дос-ціпаў, анекдотаў. Усё было да месца, ніхто ні на секунду не забываўся, што ён на ўроку матэматыкі. Калі клас быў актыўны і адпрацоўваў сумленна, настаўнік гэта абавязкова заахвочваў — пакідаў колькі хвілін на эмацыянальную разрадку.

Ведаў нас па здольнасцях, адпаведна і патрабаваў, аднак не даваў ленавацца нікому, нават тым, хто ніяк не залічваў сябе ў “матэматыкі”. Рабіў усіх ПРАЦАздольнымі. Памятаю: апроч класнага журнала, меў пры сабе такі паралельны нататнік, як мы казалі — шпаргалет, куды заносіў свае асабістыя назіранні за кожным з нас. Не толькі адзнака, а кожны зрух да лепшага, кожны, хай самы маленькі, поспех там знаходзіў месца, улічваўся, трапляў у рахункі ўважлівага настаўніка. Дадам, што парадак і дысцыпліна ў класе былі ідэальныя. Настаўнік “спосабаў меў многа”, каб з намі ўправіцца па-добраму, без шуму і скаргаў, нават без дапамогі бацькоў.

Я ўжо сказаў: у яго была неардынарнасць ва ўсім. У адзенні таксама. Настаўнік матэматыкі не любіў афіцыйных касцюмаў, мы прывыклі бачыць яго ў дэмакратычных світарах. Гэта таксама збліжала, працавала на давер і ўзаемную шчырасць.

У Фамы Несцеравіча вучыліся і два мае старэйшыя браты — Іван і Мечыслаў. Кожны з іх таксама бачыў у настаўніку прыклад  дакладнасці і дысцыпліны, творчасці і зычлівай сардэчнай мудрасці. Мяне ён навучыў перш-наперш адносінам да справы, якую маеш для сябе галоўнай у жыцці. Навучыў не на словах тэорыі, а жывым сваім прыкладам. Яго адносіны да прафесіі настаўніка, на мой погляд, былі мала сказаць адказнымі — яны былі самаахвярнымі.

Напрыканцы 2018 года споўнілася 110 гадоў з дня нараджэння Настаўніка. Нізкі паклон Вам, Фама Несцеравіч! Мы памятаем Вас.

Казімір УРБАН,

в. Петухоўшчына.

выпускнік 1969 года, 10 ”Г” класа Нясвіжскай СШ № 3.

Фота з архіва аўтара.

Leave a Reply

Leave a Reply

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

Этот сайт использует Akismet для борьбы со спамом. Узнайте, как обрабатываются ваши данные комментариев.

error: Копирование защищено!!!